Naar Dettifoss via de oude ringweg
Na het ontbijt hebben we Egilstaðir alweer verlaten. Achter het hotel was een mooie tuin met een paar zitjes. Helaas zijn er op IJsland maar weinig dagen dat je daar iets aan hebt. Aan het eind van de tuin keek je uit over de Lagarfljót-rivier die hier de breedte van een meer heeft.Uitzicht op de Lagarfljót-rivier
Vanuit Egilsstaðir, het grootste stadje in het oosten van IJsland, ging de route verder in de richting van Mývatn. Een meer in het noorden van IJsland. In het noordoostelijk deel van het land gaat de ringweg niet langs de kust, maar loopt door het binnenland. Al vrij snel na Egilsstaðir leidt dat tot een grote verandering van het landschap. Het wordt steeds kaler en leger. De foto's hieronder zijn gemaakt bij een brug net buiten Egilsstaðir.
In de buurt van Egilstaðir
De ringweg is in dit gebied verlegd omdat de weg dan 's winters minder lang afgesloten hoeft te worden. Wij hebben hier de oude ringweg gevolgd omdat die volgens verschillende bronnen mooier was dan de nieuwe. De oude ringweg heet tegenwoordig weg 901. Het is één van de weinige wegen in dit deel van IJsland zonder rivierdoorsteken.
Weg 901
Op de foto's is te zien hoe kaal het landschap in deze omgeving is. Wat je niet kunt zien is de windkracht 11 of 12 waardoor het moeilijk was om uit de auto te komen en overeind te blijven staan. Het was overigens een dag met een afwisseling van zon en wolken. Bij de tweede en derde foto hieronder zitten we bij Möðrudalur.
Weg 901
Na Möðrudalur kom je al snel weer op de ringweg uit, een eindje verderop, net voor de brug over de Jökulsá á Fjöllum zijn we rechtsaf gegaan om weg 864 in noordelijke richting te volgen. Voor een weg zonder F-nummer is deze route van bijzonder slechte kwaliteit. Deels is het een wasbordweg zoals zoveel wegen in IJsland, maar deels waren de kuilen behoorlijk diep. Vooral het stuk tot de Dettifoss was slecht. Het noordelijke deel was een stuk beter. Aan de andere kant van de rivier loopt de F862, die schijnt nog erger te zijn*. Maar de beloning mag er wezen. Na zo'n 30 kilometer gehobbeld te hebben kom je dan eindelijk bij de Dettifoss.
*De F862 is inmiddels geasfalteerd vanaf de ringweg tot de Dettifoss.
Dettifoss
Ondanks de slechte bereikbaarheid stonden er toch nog een heleboel auto's bij de parkeerplaats. Vanaf de parkeerplaats kun je naar de Dettifoss, de Selfoss en de Hafragilsfoss lopen. De korte wandeling naar de Dettifoss en de wat langere trip naar de Hafragilsfoss bieden bovendien een fantastisch uitzicht op de Jökulsá canyon.
Dettifoss
De Dettifoss is de grootste en krachtigste waterval van Europa. De Dettifoss is een waterval in de Jökulsá á Fjöllum-gletsjerrivier die jaarlijks 5 miljoen ton klei naar zee voert. Het water dat zich hier naar beneden stort is dan ook grijs van kleur. Na een tijdje aan de rand van de Dettifoss te hebben gestaan zijn we zijn een stuk richting Hafragilsfoss gelopen omdat deze route een prachtig uitzicht gaf op de canyon die de rivier heeft uitgesleten. Men spreekt wel van de 'Grand Canyon' van IJsland. Dat is misschien een beetje overdreven, maar erg mooi en indrukwekkend is het wel.
De Dettifoss is de grootste en krachtigste waterval van Europa. De Dettifoss is een waterval in de Jökulsá á Fjöllum-gletsjerrivier die jaarlijks 5 miljoen ton klei naar zee voert. Het water dat zich hier naar beneden stort is dan ook grijs van kleur. Na een tijdje aan de rand van de Dettifoss te hebben gestaan zijn we zijn een stuk richting Hafragilsfoss gelopen omdat deze route een prachtig uitzicht gaf op de canyon die de rivier heeft uitgesleten. Men spreekt wel van de 'Grand Canyon' van IJsland. Dat is misschien een beetje overdreven, maar erg mooi en indrukwekkend is het wel.
Toen we een eind in noordelijke richting waren gelopen begon de zon te schijnen. Dit gaf de Dettifoss meteen een andere aanblik.
DettifossJökulsá canyon
Deze kloof die de naam Jökulsárgljúfur draagt mag je eigenlijk niet overslaan als je naar IJsland gaat. Zo mooi kom je ze weinig tegen. De eerste twee foto's hieronder zijn in de buurt van de Dettifoss gemaakt.Op de foto's hieronder zitten we inmiddels in de buurt van de Hafragilsfoss. Deze wandeling is zeker niet zwaar, maar je moet wel af en toe een beetje klimmen. Op een van die plekken kwamen we tot onze schrik een stokoud Duits echtpaar tegen. Ze leken klaar voor een gedwongen opname in een verzorgingstehuis maar dachten dat ze dit soort wandelingen nog wel aankonden. Vooral de man was zo instabiel op zijn benen dat je hem met één vinger van de rots had kunnen duwen. Ik durfde niet te kijken naar die mensen. Ze hebben het wel overleefd want we hebben ze later die dag nog een keer gezien.
Jökulsárgljúfur
Hafragilsfoss
We zijn niet helemaal doorgelopen naar de Hafragilsfoss omdat we van plan waren om verder in noordelijke richting te rijden en dan kom je langs de waterval. Volgens onze reisgids was de weg naar de Hafragilsfoss erg slecht. Dat viel echter reuze mee. Je moest wel even over het heuveltje van de foto hieronder.
Weggetje naar Hafragilsfoss
Hafragilsfoss
Tijdens de wandeling langs de kloof zagen we links en rechts heuvels waarvan er sommige een opvallend rode kleur hadden.
Rode heuvels
Hieronder een paar heuvels die we eerst van veraf zagen tijdens de wandeling naar Hafragilsfoss en daarna van dichtbij toen we er met de auto langs kwamen.
Rode heuvels
Hafragilsfoss
Tijdens de wandeling langs de kloof zagen we links en rechts heuvels waarvan er sommige een opvallend rode kleur hadden.
Rode heuvels
Hieronder een paar heuvels die we eerst van veraf zagen tijdens de wandeling naar Hafragilsfoss en daarna van dichtbij toen we er met de auto langs kwamen.
Rode heuvels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten